ਝੀਥਾਂ
ਬੜੇ ਚਿਰ ਤੋਂ
ਕੈਦ ਸੀ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ
ਆਈਆਂ ਨਜ਼ਰ
ਝੀਥਾਂ
ਨਿਕਲ ਤੁਰਿਆ ਝੀਥਾਂ ਥਾਣੀ
ਅੱਖਰ ਬਣ
ਸ਼ਬਦ ਬਣ
ਨਾ ਰੋਕ ਹੋਈ
ਨਾ ਟੋਕ ਹੋਈ
ਏਹ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ
ਰਹਿੰਦੇ ਕਾਗਜ਼ ਤੇ
ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ
ਇਸ ਆਸ ਤੇ
ਪਾਵਾਂਗਾ ਖਿਲਾਰ ਕੇ
ਕਿ ਪਤਾ ?
ਕਦੋਂ
ਕਿਸੇ ਨੂੰ
ਖੌਰੇ ਲੋਅ ਨਜ਼ਰ ਆ ਜਾਵੇ .
ਗੁਰਜੀਤ ਜਟਾਣਾ 9855046647
No comments:
Post a Comment